“Etin cinsel siyaseti birebir vakitte erkeklerin et yemeye muhtaçlığı olduğu, hakkı olduğu ve et yemenin yiğitlikle alakalı bir erkek aktivitesi olduğu sanısıdır.”
Etin Cinsel Siyaseti, Feminist – Vejeteryan Eleştirel Kuram, Carol J. Adams.
Senaryosunu Lauryn Kahn’ın yazdığı, Mimi Cave’in birinci direktörlük denemesi olan “Fresh” geçtiğimiz haftalarda dijital yayın plaftormu Hulu’da izleyicilerle buluştu. IMDb’de dehşet, tansiyon ve güldürü tiplerinde sınıflandırılan sinema, prömiyerini bağımsız sinemanın en değerli şenliklerinden biri olan Sundance Sinema Festivali’nde yaptı.
Sinema, flört uygulamaları üzerinden birileriyle tanışmak isteyen Noa’nın buluşmasından evvel yaşadığı bıkkınlık ile başlıyor. Buluşma anı gelip çatıyor, dünyanın en saçma mevzuları konuşuluyor ve her iki taraf da anlaşamayacaklarında karar kılıyor. Çağdaş dünya lisanıyla söyleyeceksek her iki kullanıcı da birbirini sola kaydırıyor… (Reddedilen erkek ‘ben aslında seni beğenmemiştim’ repliğine başvurarak yapıyor bunu alışılmış.)
Uygulamalardan ve buluşmalardan artık bir umudu kalmayan Noa, marketin manav reyonunda kendisine esprilerle ‘sataşan’ Steve ile tanışıyor. Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi hekimi olan Steve ile flörtleşmelerin ve romantik buluşmaların sonunda hafta sonu uzaklara tatile gitmeye karar veriyorlar. Fakat klişe o ya o gün trafik yoğunluğu mazeretiyle yola çıkamayıp Steve’in konutuna gidiyorlar. Dağ başında, kuş uçmaz kervan geçmez, telefonların çekmediği bir konut burası da olağan ki.
.ROMANTİK SİNEMADAN TANSİYONA YUMUŞAK GEÇİŞ
Biraz müzik, biraz kokteyl ve geçen 30 dakikalık girişin akabinde Noa’nın bayılmasıyla romantik bir sinemadan yumuşak bir geçişle tansiyon sinemasının içine giriyoruz sonunda. Bir bakıyoruz dört duvar, penceresiz bir oda, Noa’nın kolu zincilerle bağlı. Steve, kendisini öldüreceğini düşünen Noa’ya onu öldürmeyeceğini, en azından ‘bir süre’ öldürmeyeceğini söylüyor.
Daha evvel plastik cerrahı olduğunu minik latifelerle söyleyen Steve hakikaten de meskeninde ‘minik’ operasyonlar yapıyor. Noa’nın dışında iki bayanın daha tutulduğu mesken ‘modern’ bir mezhaba aslında. Steve, bu bayanları verilen siparişlere nazaran modül kesim keserek insan eti yemeyi seven -ve epey zengin- müşterilerine özel paketlerde ve bayanların özel eşyalarıyla satıyor. Birbirlerini göremeyen bayanlar havalandırmadan konuşarak birbirleriyle irtibata geçiyor. Kimi orada kalmaktan vaktin manasını yitirirken, kimi ise hayatın manasını yitiriyor.
.E haliyle soracaksınız, bu bayanları kimse aramıyor mu diye. Hayır zira hekimimiz, ailesi ve kimsesi olmayan bayanları kendine kurban olarak seçiyor. Lakin Noa’nın yakın arkadaşı Mollie, Noa’ya ulaşamayınca çeşitli hallerde yola koyuluyor.
Başkarakterimiz Noa, başka ‘kurban’larla bağlantıya geçtikçe Steve’in kendisine daha farklı bir açıdan yaklaştığını fark ediyor. Böylelikle tahminen Steve’in istediği biçimde hareket ederse kurbanlıktan kurtulabileceğini düşünüyor. Noa’nın etin tadını merak ettiğini birkaç defa lisana getirmesinin akabinde Steve, bir tabağın bedelinin yaklaşık 40 bin dolara denk geldiği, insan etli bir akşam yemeği hazırlıyor. İnsan etiyle hazırlanan yemekler birer randevuya dönüşüyor; insanlara ilişkin karaciğerler, göğüsler tabaklarda servis ediliyor… Cinsel bir tatminden fazla para, ‘erkeklik’ ve gücün ön planda olduğu sinema, Steve’in güçten zevk alan erkekliği ile ilerlemeye devam ediyor.
.Beden kaygı sineması cinsinin usta direktörlerinden Julia Ducournau’nun elinde çok daha fazla dramatik ve kanlı bir sinemaya dönüşebilecek kimi sahneler, direktörün birinci sinema denemesi olduğu için gereğinden daha kolay kalmış lakin senaryo gereğince akıcı biçimde işlenmiş. Sinemanın mizah yüklü son sahneleri büsbütün bir klişeler yumağı olsa da göze batmıyor.
BAYANLAR SIRF ETTEN Mİ İBARETTİR?
Et görmeye bile tahammül bırakmayacak bir hale getiren sinema, bir yandan barbarlık göndermeleriyle veganlık vurgusu yaparken bir yandan da ataerkil toplumun bayanı sadece bir vücut olarak görme algısının zirvesine bir yumruk üzere iniyor.
‘Kurtarıcı’ erkeğin korkup kaçması ve erkek kurtarıcı yerine birbirine düşman edilen bayanların birbirini kurtarmasıyla bayan dayanışmasına da gözünü kırpan “Fresh”, çağdaş devir bağlantılarını bayan vücudu üzerinden anlatması, “kadınlar sadece etten mi ibarettir?” sorusunu derinlemesine irdelemesi, çekimleri ve oyunculuklarıyla son vakitlerde çıkan iyi sinemalardan biri.
Gazete Duvar
