ANKARA– Yıllarca Büyük Birlik Partisi’nde (BBP), Cumhur İttifakı içerisinde siyaset yapan Remzi Çayır öncülüğünde kurulan Ulusal Yol Partisi (MYP), örgütlenme faaliyetlerine sürat verdi. Mayıs ayı içerisinde büyük kongresini yapmayı planlayan, sonbaharda yapılacak bir erken seçime hazır olmayı hedefleyen partinin önderi Çayır’a nazaran Türkiye’deki siyasi partiler oligarşik bir yapıya teslim olmuş durumda.

BBP saflarında, Cumhur İttifakı içerisindeyken yaşadıklarını, mevcut siyasi tabloya itirazlarını, altılı masanın çalışmalarını ve partisinin yol haritasını anlatan MYP Genel Lideri Remzi Çayır’ın Gazete Duvar’ın sorularına verdiği karşılıklar şu formda oldu:

‘PARTİLERDE MUHALEFETE TAHAMMÜL OLMAZ, MUHALEFET HAİNLİKTİR’

Ulusal Yol Partisi, 2021 yılının son kurulan siyasi partisi oldu ve Türkiye siyasal hayatına katıldı. Uzun yıllar Büyük Birlik Partisi çatısı altındaydınız. Yeni bir parti kurma süreci nasıl gelişti?

Çoklukla çok büyük ülkülerle ortaya çıkıyorsunuz. Var olan yanlışlara, sakatlıklara karşı bir duruş sergiliyorsunuz. Biz Muhsin (Yazıcıoğlu) liderle cezaevindeyken düşünmeye, sorgulamaya başlamıştık. Ülkücü hareketin kimi eksikliklerini, yanlışlarını, dogmalarını gündeme getirmiştik. Her siyasi partinin yazılmış ve yazılı olmayan kuralları var. Siz ona uyduğunuz surece bir sorun yok. Öndere sadakat gösterirseniz orada da sorun yok. Ne zamanki sorgulamanızı dışarı vurursanız farklılığa tahammül olmaz. Partilerde muhalefete tahammül olmaz, muhalefet hainliktir. Bu genel Türkiye’deki yerleşik siyasetin hastalığı.

Fotoğraflar: Ogün Akkaya

‘KURDUĞUMUZ PARTİNİN İSMİNİ BİLE SÖYLEMEK İSTEMİYORUM’

Kurduğumuz o zamanki parti, ismini bile söylemek istemiyorum artık, zira başkalaşmış bir parti olan Büyük Birlik’i çok büyük mefkurelerle kurduk. Neredeyse dünyaya adaleti hâkim kılmak üzere bir davaydı. Fakat döne döne sıradanlaştı.

Neden sıradanlaştı?

Zira sistemin boyasıyla boyanmaya başladığınızda biçim alıyorsunuz. Ondan kurtulamıyorsunuz. Halbuki sisteme bir duruş sergilemeniz lazım. Yerleşik siyaseti değiştirmek gerekiyor. Onların boyasıyla boyandığın anda onlara benziyorsun. Halbuki bu tarafa geçip itirazlarını rasyonel ve akılcı bir formda toplumla paylaşman gerekir. Bunu yapamadık.

Neden yapamadınız?

Biz de sıradanlaşma sürecine girdik. Hatta ötesine bile geçildi. Partilerde ekseriyetle demokrasi yoktur. Partilerde adalet yoktur. Önder vardır, genel lider vardır. Onun adamları vardır.

‘TÜRK SİYASETÇİSİ SİYASETİ HİZMET OLARAK GÖRMÜYOR’

Büyük Birlik Partisi’nde bunları yaşadınız. Pekala yeni bir partiyle yola nasıl çıktınız?

Biz birinci Milliyetçi Hareket Partisi’nden (MHP) ayrılırken önder suntasına itirazımız vardı. Mesela başkan doktrin teşkilatının eleştirememesi bağlamına itirazımız vardı. Bunun ne insan haklarıyla ne vicdanıyla ne de dinle bir izahı yoktu. Artık buradan çıkmışsınız siz, “Taban demokrasisi, mahalle demokrasisi, askeri yapılanmaya hayır” diyorsunuz, dönüyorsunuz kurduğunuz parti bu tarafa eviriliyor. Adam diyor ki, “Liderim ne derse ben onu yaparım.” Önder güya babasının çiftliğini yönetir üzere parti yönetiyor. Bütün bunlar orada sıradanlaşınca bir de yeme içme işleri oluyor bazen. Siyasetin temel ögesi odur, balı tutan parmağını yalamıyor, kovanı da götürmeye çalışıyor. Kovanı da götürünce arı da bal yapmamaya başlıyor. Türk siyasetçisi siyaseti hizmet olarak görmüyor, para kazanma, yol alma, güç devşirme aracı olarak görüyor. Türkiye’deki siyasetin karşılığı bu. Biz de buna itiraz ederek arkadaşlarımızla yola çıktık.

‘CUMHURBAŞKANLIĞI HÜKÜMET SİSTEMİNE BİRİNCİ BAŞTA OLUMLU BAKTIK’

Şu an ismini anmak istemediğinizi söylediğiniz Büyük Birlik Partisi’nde geçmişte yer aldınız. Yani AK Parti ve MHP’nin de olduğu Cumhur İttifakı içerisinde yer aldınız. Bu süreç nasıl gelişti?

Birinci başta Cumhurbaşkanlığı idare sistemini söyleyeyim. Arkadaşlarımızla genel bakışımız şuydu: Birinci evvel toplumların muhtaçlıkları değişir, sonra sistemler değişir. Sistemler tabu ve dogma değildir. Gereksinimlere nazaran şekillenirler. Bu bazen parlamenter sistem bazen yarı başkanlık bazense tam başkanlıktır. Biz o periyot kaideler toplumun gereksinimlerine nazaran değişir diye baktık ve bu sisteme olumlu baktık.

‘YALAN VAR, DOLAN VAR, SAHTEKÂRLIK VAR…’

Sonrasında siyasi partilere ittifak yolu açılınca, bizim partiyi (BBP) kurarken ki ideallerimizin Meclis’te temsil edilmesi, topluma daha rahat ulaşılabileceği kanısıyla ittifak edilebileceğini söyledik. Lakin o denli bir şey ki, yerleşik siyasetin çağdaş ağaları o denli oyunlar oynuyorlar ki. Palavra var, dolan var, sahtekârlık var. Her türlü oyun var. Bu biçimde yürürken Meclis’te beş altı şahısla temsil edilmeyi beklerken bir bakıyorsunuz ki yalnızca partinin ağası, genel lideri gitmiş. Bir kişi kendini kurtarıyor. Sonra toplum dönüyor ve size diyor ki, “Partiyi bir kişinin vekilliğine mi sattınız.” Bunun izahı var mı, yok. Kendisine soruyorsunuz izahı var mı diye, izahı yok. İdeallerinizin yaşamadığı, idealize ettiğiniz davranışların oluşmadığı bir yapıda niçin durasınız ki? Otomobil bozulmuş, tamire çalışıyorsunuz fakat tamirci “bu otomobilden bir şey çıkmaz” diyor. Hiçbir işe yaramayan otomobilin içerisinde durmak büyük birlik değildir. Münasebetiyle çıktık.

‘BU ARKADAŞI KIYMETLENDİRME DIŞI TUTUYORUM’

Yıllarca birlikte mesai harcadığınız BBP başkanı Mustafa Destici’nin açıklamaları devir dönem konuşuluyor. Destici’ye dair geriye dönünce ne görüyorsunuz?

Ben bu arkadaşı kıymetlendirme dışı tutuyorum. Değerlendirmeye tabi bir gerçeklik olarak görmüyorum. Değişik bir sebeple oradalar. Rastgele bir hedefinin olmadığını da düşünüyorum.

Hangi diğer sebeplerle oradalar?

Onu da halk tayin etsin. Halk biliyor. Benim söylemem gerekmiyor. Ona kıymet vermiyorum değil, değerlendirmeye gerek duymuyorum. Halk esasen isimlendiriyor. Halk zati notunu da vermiş ve öngörüsü var. Çıkıp vakit zaman değişik şeyler söylemesi, başındaki emelini yok etmiyor. Apayrı bir emel için orada. Türkiye’yi yönetmekmiş, iyi yere götürmekmiş, insanı onurlu yaşatmakmış… Onda da MHP’de de başka siyasi partilerde de oligarşik bir yapı var. Bu yapı ne yazık ki topluma kapalı.

MHP, BBP’NİN CUMHUR İTTİFAKI İÇERİSİNDE YER ALMASINDAN RAHATSIZ

Muhsin Yazıcıoğlu’yla ülkücü harekete tenkitlerinizi lisana getirdiğinizi söz ettiniz. Yıllar sonra kendisini “ülkücü” olarak isimlendiren MHP ile tıpkı ittifak içerisinde yer aldınız. MHP, Büyük Birlik Partisi’nin Cumhur İttifakı içerisinde yer almasından rahatsız mıydı?

Hakikat.

Siz içerisinde olduğunuzda bu rahatsızlığı görüyor muydunuz?

Hissettim. MHP o devir bizim, hâlâ da o denli, fiili olarak, resmi olarak Cumhur İttifakı’nda yer almamızı istemiyordu.

Neden?

Kendisinden kopmuş bir parti olarak görüyordu. Kendisinden kopanın kendisiyle birebir düzlemde olmasını istemiyorlar. Kendilerince sebepleri var lakin gerçek sebepler değil. İttifak ediyorsanız kabul edecek ya da etmeyeceksiniz. Biz o periyot ne düşündüysek ve yaptıysak inandığımız için yaptık. Yaptığımız yanlış çıkabilir. Sonuçları şu an eleştirilebilir. Bunlarda haklılar fakat o anda ona içtenlikle inandığımız için bu biçimde karar verdik. Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin hakikat olabileceğini düşünmüştük. Olumlu bakmıştım. Sonra baktım ki biz aslında Doğu toplumuyuz. Demokrasi çok da yerleşik durumda değil. İnsan hak ve özgürlükleri, inanca ve pahaya verilen paha üst seviye değil. Münasebetiyle sistem Türkiye’yi içe hakikat evirdi ve toplumu da kanıyı de vicdanı da merhameti de daralttı. Onun için derhal esaslı bir formda değişiklik gerekiyor.

‘BÖYLE SAÇMALIK OLUR MU?’

Siz nasıl bir değişiklik tanım ediyorsunuz?

Yalnızca Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi değil, sistemin Anayasa’da yer alan bütün konuları değiştirilmeli. Toplumsal hayata, iktisada, hukuka ve adalete bakışımızın insan temelli değiştirilmesi lazım.

Parlamenter sistemi savunup istiyor musunuz?

İsmini halk koysun, sorun değil. Birbirini denetleyen, hesap verebilen, “Halk seçmiş beni ne demek hesap vermek” demeyen, her an hesaba çekileceğini bilen, güçler ayrılığına inanan, adaletin tarafsız ve bağımsız olduğu bir sistem olmalı. Kaosa yol açmadığı surece her türlü niyetin, inancın sistemde bulunması gerektiğine inanıyorum. Devlet ve siyaset bunu garanti altına almak için vardır. Bunu yok etmek için yoktur. Güzelimize gidenler hoş, gitmeyenler tu kaka. Kafir. Hain. Bu türlü saçmalık olur mu?

‘BU MASALLARA İNSANLARIN DA İNANMAMASI LAZIM’

Normalleşmemiz, Türkiye’nin makul bir hale gelmesi lazım. Tayyip Beyefendi yirmi yıldır ülkeyi yönetiyor. Yönettin kardeşim, hakikat yaptın eksik yaptın. Halk da tarih de bunun kararını verecek. Yalnızca beş sene daha devam etmek için, “Devleti satanlar devletin tarafında olanlar” deniyor. Kâfi artık bu masallara. Bu masallara milletin de inanmaması lazım. Sonuçta yaptığımız işin ismi hizmet. Niçin bu kadar tuhaf hale dönüşmüş? Zira cari siyaset, siyaseti güç yolu, para kazanma yolu, sadakat yoluna dönüştürmüş. Kimse de kaybetmek, elinden bırakmak istemiyor. Bırakmamak için de her türlü palavraya dolana hileye başvuruyor.

‘DARBE ANAYASASININ DEĞİŞTİRİLMESİNİ İSTERDİM’

Altı siyasi parti ‘Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’ çatısıyla bir ortaya geldiler. Siz kendinizi o masada görüyor muydunuz?

Ben görmüyordum. Ben birinci olarak darbe anayasasının değiştirilmesini isterdim. Bu darbe anayasası 40 yıldır Türkiye’yi yönetiyor. Türk siyasetçisi işine geldiğinde yüzde 10 barajını savunuyor, baraj altı gözükünce “bu zulümdür” diyor. Darbeci Kenan Cihan bunu “yönetimde istikrar” diye getirmişti. Mevcut arkadaşlar ve iktidar da bunu devam ettiriyor. Halbuki ittifaklar barajı sıfırlıyor. Baraj daha niçin koyuyorsun? Bırak biraz daha özgür bir toplum olsun. Beşerler kendi istediğiniz seçsinler. Önüne ket vurma.

‘KENDİ İSİM VE AMBLEMİMİZLE SEÇİME KATILMAYI DÜŞÜNÜYORUZ’

Bizim altılı masada olma niyetimiz yoktu. Bu hareket kendi adayını, kendi programıyla, projeleriyle milletin önüne “iktidar talebi” ile koyacak. Siyasi parti kuruyorsunuz, oburunu işaret edeceksem gidelim onunla ortak yerde buluşalım parti çoğaltmaya gerek yok. Argümanınız varsa, benden farklı bir şey söylüyorsanız milletin karşısına o biçimde çıkmakta fayda var. Riyakârlığa gerek yok. Sistem bizi üç kâğıda itebilir fakat biz itilmeyeceğiz. Şayet arkadaşlarımız karar verirse, parti meclisimiz ve vilayet liderlerimiz karar verirlerse ben kendi ismimizle, kendi amblemimizle ve kendi adayımızla seçime girilmesinin gerekli olduğunu, bunun çok dürüst bir davranış olduğunu söylüyorum. “Oy bölüyorsunuz” diye bizim bu onurlu tutumumuzu kolaylaştırılmak isteyebilirler ancak bu deva değil. Allah nasip ederse kendi isim ve amblemimizle seçime katılmayı düşünüyoruz.

‘BİREYSEL GÖRÜŞÜM’

Siz o vakit ittifak içerisinde olmayacaksınız ve öteki bir cumhurbaşkanı adayını desteklemeyeceksiniz. Yanlışsız mu?

Bu benim kişisel görüşüm. Biz şu an vilayet ve ilçelerimizi kuruyoruz. Gecikme olmazsa 29 Mayıs’ta büyük kongreyi toplayacağız. 62 ili bitirdik ve devam ediyoruz. Tabanımız var. Arkadaşlarla istişare etmeden tek başıma bu bahiste karar verirsem bu arkadaşlarıma saygısızlık olur. Ben Remzi Çayır olarak bunu savunuyorum. Parti görüşü değil. Parti görüşümüz kongrenin akabinde, partinin meclisi ne karar alırsa onu yapacağız.

SEÇİM KANUNU: ‘OLİGARŞİK YAPININ İÇ DÜZENLEMESİ’

AK Parti ve MHP’nin Meclis’e getirdiği seçim kanununda değişiklikler öngören teklifi maddeleşti. Siz bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Seçim kanunundaki değişiklikleri pazarlıkların sonucu olarak değerlendiriyorum. Memleketle ilgili bir düzgünleştirme olarak görmüyorum. Bu kimi partilerin daha iyi bir konuma gelmesi için getirilen bir atılımdır. Milleti de ne yazık ki ilgilendirmiyor. Milletin hayatını güzelleştirmiyor. Oligarşik yapının iç düzenlemesi.

‘İKTİDAR BU HALDE BİR SEÇİME GİDEMEZ’

İktidar bunu getirirken “erken seçim olmayacak” dedi. Siz bir erken seçim bekliyor musunuz?

Hayır. Şu anda Türkiye’nin yaşadığı sorunları dikkate aldığınızda iktidarın çaresizliğini dikkate aldığınızda kendi kendini yok etmeyeceğini düşünüyorum. İktidar bu formda bir seçime gidemez. Gittiği takdirde çıkacak sonuçları üç aşağı beş üst bilmektedir. Vaktinde yapılacak bir seçim görüyorum. Barajın yüzde 7’ye düşürülmesi değişikliği bir yıl sonra uygulanabilir. Bu anayasal bir gerçek. Bu nedenle erken seçim görmüyorum.

Siz 29 Mayıs’ta kongrenizi yapacaksınız. Seçime girme yeterliliğinizi ekim ya da kasım ayında kazanabiliyorsunuz. Daha erken yapılacak bir seçim için formülünüz var mı?

Ulusal Yol Partisi, kendi içerisinde oturur konuşur. Bunlarla ilgili konuşulur. Yargıda bulunmak istemem. Varsayımlar üzerine konuşmadık. Seçime girmediğimiz bir senaryoda halimiz, eğilimimiz ne olur, bununla ilgili arkadaşlarla konuşmadık.

Partinizin örgütlenme süreci nasıl gelişiyor?

Bu benim kişisel tezim. Şayet bu hareketin pahaları toplumla buluşursa… Ben siyaseti tekrar tanımlıyorum ve tekrar konumlandırıyorum. Siyaset eşittir insan hayatını kolaylaştıran bir araç. Devletin de siyasetin de varlık sebebi insanı onurlu yaşatacak bir yer hazırlamaktır. Bunun dışındaki manalar uyduruktur. Biz siyaseti bu halde yapacağız. Kimseyi terbiye edici aracı kılmayacağız. Farklı kanıları, yaklaşımları, ulusal birlik ve beraberliğimizin yegâne temeli kabul ediyoruz.

‘ERTELENMİŞ CENNETLERE HAYIR’

Size nazaran seçime giderken seçmenin en değerli gündemi ne olacak?

Türk seçmeni gitgide bilinçleniyor. Bizim yaşadığımız süreci bireyler de yaşadı. Seçmen de öngörüleri de değişiyor. Şu anda insanların hayatları güç. İnsanca yaşamanın asgarisi var. Minimum fiyattan bahsetmiyorum. Beşerler büyük bir çıkmaz içerisinde. Gitgide biz yoksullaşıyoruz. Yeri adalet ve liyakat olan bir sistem zenginleşir. Batı’ya bakın. Kimse kimseyi yaşadıklarından dolayı, giysisinden dolayı yargılamıyor. Bizimkilerde “hainler ve kahramanlar” diye iki çizgi var. Bundan kurtulmalıyız. Gelecekte toplumun gereksinimlerine yanıt verebilen yaklaşımlar hayatlarına devam ederler. Bu seçimin, kendilerini geçersiz kurtarıcı diye lanse edenlerin sonu olduğunu düşünüyorum. Bizim masal kahramanlarına gereksinimimiz yok. Bizim rasyonel akılcı beşere muhtaçlığımız var. Siyasetin masal tariflerinden arınması gerekiyor. Bunun için de rabbim nasip eder ve yetki alırsak, ahirete atılmış cennetleri dünyada da insanımıza yaşatmayı vadediyoruz. Ertelenmiş cennetlere hayır. Uyanık siyasetçiler, uyanık birtakım köşe dönücüler yoksula fukaraya ahiret cenneti, kendine de dünya cenneti istiyorlar. Onlara da son vereceğiz.

Gazete Duvar